3/22/2013

BEBEKLERDE PİŞİK

              En korktuğum şeydi ve başıma da geldi.Bebeğimin poposu pişti.
Bunun nedeni sanırsam ıslak mendilini değiştirmemden kaynaklı oldu.
Nivea'nın ıslak mendilini kullanıyordum,Markette onu bulamayınca eşim Prima'nınkini almış.
Nivea bana kullanırken çok kuru geliyordu.,bu durumun normal olmadığını düşünüyordum. Prima ise gayet ıslaktı.Temizlerken daha tatmin ediciydi.Islak mendille kurulayıp ,pişik kremini sürüp altını kapatıyordum.Sadece 3 gün kullandıktan sonra bebeğimin poposunda kızarıklar gördüm.Sonra her altını açtığımda bu kızarıklar yayılmaya başladı.ve sonra işte o  vahim durum yaşandı, tamamen kızarıktı.3.gün sonunda hemen ıslak mendil kullanımını kestim.Ilık su hazırlayıp sık sık pamukla altını pamukla temizleyip yumuşak bir bez parçasıyla iyice kuruladım ve günde üç kez kortizonsuz mantar ve pişik kremini geri  kalan alt değiştirmelerinde de kantaron yağını poposuna yedirdim.4.günde tamamen geçti pişiğimiz.
            Şu an uzun bir süre ıslak mendil kullanmayı düşünmüyorum. Gerçektende pamukla temizlemek daha etkili ve sağlıklı geliyor.
             Umarım sizin başınıza gelmez ama olur da gelirse sizde bebeğinize bu uygulamayı yapabilirsiniz.
Ben etkisini gördüm.
                         Bebeğinizin altı, kuru keyfi yerinde olsun........

YENİ DOĞAN BEBEĞİNİZİ EMZİREMİYORSANIZ.

            Bir önceki yazımda epidural doğumdan bahsetmiştim.Sezeryan  prenses doğum olmasının yanında çok kötü bir duruma neden oluyor.Sezeryan normal bir doğum şekli olmadığı için sütümüzde normal tarihinden önce gelmiyor.Ben bu durumu yaşadım.sütüm 5 gün sonra geldi.Bu süre içinde üzüle üzüle bebeğimi mamayla besledim.Hastanede kaldığım süre boyunca yerimden zorlana zorlana kalkıp süt sağma odasına gidip 15 dakika bir meme 15 dakika diğer memeyi sağıp sadece 3 damla çıkarta bilip onuda koştur koştur çok değerli diye ziyan etmeyip bebeğimin ağzına damlatmıştım.
             Bu süre içinde bebeğim memeyi asla kabul etmedi.Hatta ağzını kilitliyor,elleriyle itiyor ve feryat figan morarana kadar ağlıyordu.Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki benden tiksiniyor mu ,niye emmiyor,sütüm hiç gelmeyecek mi ,bebeğim anne sütü almazsa zayıf kalacak diye resmen bunalıma girmiştim.
            Eşimin kardeşinin eşi canımız oğlumun doktor olan  Zeliha Yengesi bebeği tamamen soyup benimle temas ettirmek istiyordu.Bende karşı gelip hasta olacağından korkuyordum.O pes etmeden her defasında soyalım bak bir şey olmaz beni dinle yapma böyle hasta olmayacak diyordu ama ben kıyamıyordum.Birgün beni dinlemedi bebeği tüm itirazlara rağmen sadece bezi kalacak şekilde soydu.Benimde üst tarafımı çıkarttı ve bebeğimi koynuma verdi.Memeyi ağzıyla tutmasını sağladı sadece 1 kaç dakika sürdü.O mememi almamak için çabalayan daha birkaç günlük bebek kokumla ve ten sıcağımla artık emmeye başlamıştı.Resmen ağlayacaktım o an sevinçten Allah Zelişimden razı olsun.
            Tabi bu arada yavrum emiyor ama sütüm çok çok azdı.Bu durumuda süt sağma makinası alarak hallettik .Kesinlikle marka olarak size MEDELA süt sağma makinasını öneriyorum.Çekiş gücü aşama aşama arttırılabiliyor ve çok güçlü.3 saate bir sağarak sütümün gelmesini sağlayıp, çoğalttı.Hatta ara ara geleceğe yatırım yapıp medelayla fazla sütümü sağıp stok yapıyorum.
            Lütfen bu yazımı okuyan kim varsa emmeyen bir bebek için bu yöntemi annelere önersin.Bende işe yaradı.Umarım bebeğimiz için çok önemli olan anne sütü alamayan bebekler içinde işe yarar.Anneler üzülmesin.Bebeler beslensin.
                            Şimdilik hoşça kalın ,dosça kalın ve kendinize iyi davranın:))))

                                                   Soracağınız her soru için ben burdayım.

                                   

3/21/2013

EPİDURAL DOĞUM.

      Hamileliğim boyunca her ne kadar normal doğumu istesem de maalesef olamadı.,epidural oldu.
Ama bu durumdan pişman değilim . Hani prenses doğum diyorlar ya gerçektende öyle.
asla korkulacak bir durum değil.Sancı çekmiyorsun.Bebeğin sıkışmadan dünyaya geliyor ve sen kendindeyken her anı keyifle, tadını çıkartarak yaşıyorsun.
    Benim doğum hikayemde en son gittiğim 38.hafta kontrolümde doktorum zaten azalan ve takip altında tuttuğumuz suyumun çok az kaldığını hem doktorum hem ben normal istediğimiz için bu geceyi sancı gelip normal yapabilme ihtimaline karşı evde geçirmemi ,sancı gelmemesi durumunda ertesi sabah 10 gibi bebeği alacağını söyledi.İlk tepkim hadi gece birşey olursa ,O strese giremeyeceğimi söyledim ve bu konuşmadan 4 saat sonra bebeğimi aldılar.
  Acı eşiği yerlerde olan ve zaten iğneden deli gibi korkan tamamiyle uyutulmamak  ve bebeğimin her anını yaşamak istiyordum. Belden iğne acıyacak mı düşüncesi titretmeye başlamıştı beni.Ama doktorum o kadar anlayışlı ve ilgiliydiki beni çok rahatlattı.Belimden iğne yapılırken sedyenin üzerinde belinizi tamamen dışa vererek oturuyorsunuz ve anastezi uzmanı belinize iğne ile giriyor.Acısı nasıl mı ? Eminim herkes hayatında tahlil için bile olsa kan aldırmışır.emin olun ki kan aldırırken ki acıdan daha daha az acıyor.ve bunu benim gibi Acıya karşı çok duyarlı ben söylüyorum.İğne yapıldıktan sonra sedyeye uzanıyorsunuz ve yaklaşık ene bir kaç dakika sürecek olan tamamen uyuşulmanız bekleniyor.Yavaş yavaş ayaklarınızı hissetmemeye başlıyorsunuz.Tamamiyle hissetmiyorsanız operasyon başlıyor.
    Doktorum artık başladığını söyledikten bir 20 sn sonra ne oldu kestiniz mi diye sordum.Oooo çoktan kestim dedi.Yani hiç ama hiç bir şey hissetmiyorsunuz.Bu arada keyifli ve duygusal bir sohpetten 5 dk. sonra doktorum bebeği çıkartacağını söyledi ve o ses duydum. yavrum ağlıyordu.Bebeğimi temizlemek için yan tarafa alınırken ben onu izledim ve bir yandan da karnımı kapatıyorlardı.Toplamda yarım saat süren operasyondan sonra beni odama sevk ettiler.
    Odada sadece çok üşüdüm onun haricinde cin gibi kendimdeydim ve bebeğimizle ilgilendik tüm akrabalar yanımda.Yani son derece keyifliydi.Ama daha sonra geçen birkaç saat sonra hafif hafif ağrılar başladı.bu aralarda 3 saate bir ağrıkesici yapılacaktı.Onlar işe yarıyordu.En dayanılmazı susuzluktu.Saat 17:00 dan başlayan su içme yasağım  03:00 a kadar sürmüştü.Saat 03:00 da yürümem gerekiyordu.İşte bu kadar şeyin en zor kısmı o oluyor.Yürüme kısmı biraz sancılı geçiyor.Yataktan kalkmak zor,yürümek daha zor.Ama her seferinde acı biraz daha azalıyor.ikinci ün hastaneden yürüyerek çıktım.
3. gün kalkıp tuvaletimi yıkadım.1 hafta kadar külhan beyi gibi yürüdüm ama oda geçti.şimdi 37 gün oldu bomba gibiyim.
     Kısaca özendirmek gibi olmasın ama normal doğum eğerki olmuyorsa kesinlikle epidural derim ben .
Tamamen uyuyupta yavrunuzun o muhteşem ilk saniyelerini kaçırmayın.Prensesler gibi doğurun:)))
Ben hiç ama hiç pişman değilim.
     Bir sonraki yazım emziremeyen anneler için olacakkkk....

                                                   Şimdilik hoşça kalın dosça kalın ;)))))

3/20/2013

ANNE! BEN ANNE OLDUM.

                                   Anne ,annem ,anneciğim , ben anne oldum.
         Evet o her zaman hayalini kurduğumuz bebek şu an kollarımda .
Çok güzel ,yumuk yumuk elleri var ,sanki bana benziyor.Adını Tuna koyduk.
Kız olsaydı biliyorum istemezdin ama sana o kadar yakışan senin o güzel adını koyacaktım. SEVGİ.
 Asabi çatık kaşlı ,ama çok masum bir erkek oldu işte.
          Biliyor musun sana yine çok ihtiyaç duydum. Hamileliğim boyunca zaten hep aklımdaydın ama en çokta hastaneye en son bebebeğime kavuşmak üzere gidişimizde çok ama çok aradım etrafımda seni.Hatta bakındım da , belki hayattayken en çok arzu ettiğin şeyi görmek için çıkıp gelirsin diye. Ama yoktun.
Ama ben dayanamadım ağladım anne ayaklarım zor geçerken girişten. Meğer ne zormuş sensizlik ya da en çok yanımda olman gereken andı belki . Sonra babamın kırmızı dolu dolu gözlerini görünce sende yaptığım gibi güçlü olmak zorundaymışım gibi yine içime akıttım göz yaşımı, babama sarıldım. sonra girdim içeri.
Ya sen nasıl muhteşem bir insanmışsın.Doktorumuz zaten senin çalıştığın doktordu.Çok üzülmüştü kaybına .Ama beni en çok şaşırtıp onure eden ise ameliyatım boyunca benle ilgilenen ebenin beni sana benzeterek tanıması ve senin hakkında konuşmamız.Çok ama çok üzüldü.Benim küçüklüğümü kardeşimi,nasıl fedakar bir  insan olduğunu söyledi bana bebeğim alınırken.Nasıl güzel ve çok nadir bir insan olduğunu anlattı bana ve ameliyathanede olan herkese.
Aslında sen işte o anda benim yanımdaydın taki odaya çıkana kadar .
          Hatta hamileleğim son ayında Berrin teyzeyle karşılaştık bir  bebek mağazasında beni görür görmez ağlamaya başladı.Senin o halimi görmeyi ne kadar çok istediğini.Arkadaşların en safı en temizi en güzeli olduğunu .hala eskilerle bir araya geldiklerinde seni andıklarını anlattı.Salya sümük ağladık anne o kalabalığın içinde.
           Sen derdin ya anne olunca anlarsın gerçekten de anne olunca seni daha iyi anladım.Verilen emekleri uykusuz geceleri.Loğusalığım süresince Tuna ağladı ,ben ağladım.Tunam gaz sancısına ben sana ağladım anne.Nerdesin haksızlık bu diye isyan etmek geldi içimden ama sonra yinede şükrettim 26 yıl doya doya yaşayabildiğim  için seni.Ah annem ah yerin asla doldurulmayacak.Hep özleyeceğim.Tunam'a seni anlatacağım.Hayatta olsaydın ne kadar şanslı bir çocuk olacağını ,onu ne kadar seveceğini, nasıl çılgın bir annaneye sahip olacağını anlatacağım.Yavrum seni bilerek büyüyecek annem.
          Bazen hala kıvrılıp koynuna girmek istiyorum,kokunu içime çekmek,seni sımsıkı sarmak ,sana sığınmak istiyorum anne. Umarım kokum senin gibi olur annem.Senin gibi anne olabilirim annem.Ben seninle hala gurur duyuyorum oğlumda benimle gurur duyar annem.
               Bu arada doğum günün kutlu olsun annem.Ne olur hep yanımızda ol,doğum esnasındaki gibi kendini hissettir annem.Şimdilik benden bu kadar seni çok ama çok seviyor ve çok özlüyorum.Burdan taaa oralara Tunam'ın mis kokuları gelsin annem.......
             

3/18/2013

OĞLUMLA TANIŞIN...

             Evet biraz geç oldu bu haberi burdan vermek ama kuzum geldi.Bugün tam 34 gün oldu.Tuna Kemal Üsgüloğlu.Şu an 34 dedim ama hala inanamıyorum zaman ne kadar çabuk geçmiş çok minikti ,hala da minik ama bir haftalıkken Allah'ım ne zaman büyüyecek 20 günü görecekmiyiz,2 gün olunca 1 aylık bebeği olanlara imrenip bir ayı görecekmiyiz derdim.Şimdide 34 günlük 40 'ını bekliyorum.Sonraki hedefimiz 3 aylık:)Napalım o kadar minik ki kıyamıyorum.Her an elim yüreğimde.
            Yeni anne olacaklar için burdan tavsiyelerim olacak ve deneyimlerimi paylaşacağım.İnsan gerçektende çok ihtiyaç duyuyormuş bu bilgilere.

                O kadar güzel bir duygu ki .Karnında hissetmek başka , koynunda hissetmek başka.Gün geçtikçe daha bir bağlanıyorsun.Aklıma gelince gözlerim doluyo.Kokusu hiç burnumdan gitmiyor.Onun acı acı ağlma sesinde kahrolup Allah'ım ne olur onun acısını bana ver diye dua ediyorum.Uyanıkken onu izleyip mimiklerine gülmek babasıyla en büyük hobimiz oldu.Bizim oğlan biraz asabi ve babası kılıklı keyifçi ,sabırsız, ağır adam.Ben kısaca ona sen Tuna Alemdarmısın oğlum diyorum.
                 Şu an bütün dualarımın  içinde Allah'ım ne olur bu duyguyu yaşamak isteyen her kadına ver ,var.Bu duygudan mahrum kalınmamalı.
                Bundan sonra her fırsatta oğluma yaazacağım günlük yazılarımı takip etmek isterseniz http://tunamagunluk.blogspot.com/ burda olacak.
               Şimdilik iki ara bir derede hazırladığım bu yazıya son veriyorum.Kısa ve hızıca oldu,malum Tunam uyanmak üzere:)))
                                                       Hepinizi mis mis öperiz:)))))