3/21/2013

EPİDURAL DOĞUM.

      Hamileliğim boyunca her ne kadar normal doğumu istesem de maalesef olamadı.,epidural oldu.
Ama bu durumdan pişman değilim . Hani prenses doğum diyorlar ya gerçektende öyle.
asla korkulacak bir durum değil.Sancı çekmiyorsun.Bebeğin sıkışmadan dünyaya geliyor ve sen kendindeyken her anı keyifle, tadını çıkartarak yaşıyorsun.
    Benim doğum hikayemde en son gittiğim 38.hafta kontrolümde doktorum zaten azalan ve takip altında tuttuğumuz suyumun çok az kaldığını hem doktorum hem ben normal istediğimiz için bu geceyi sancı gelip normal yapabilme ihtimaline karşı evde geçirmemi ,sancı gelmemesi durumunda ertesi sabah 10 gibi bebeği alacağını söyledi.İlk tepkim hadi gece birşey olursa ,O strese giremeyeceğimi söyledim ve bu konuşmadan 4 saat sonra bebeğimi aldılar.
  Acı eşiği yerlerde olan ve zaten iğneden deli gibi korkan tamamiyle uyutulmamak  ve bebeğimin her anını yaşamak istiyordum. Belden iğne acıyacak mı düşüncesi titretmeye başlamıştı beni.Ama doktorum o kadar anlayışlı ve ilgiliydiki beni çok rahatlattı.Belimden iğne yapılırken sedyenin üzerinde belinizi tamamen dışa vererek oturuyorsunuz ve anastezi uzmanı belinize iğne ile giriyor.Acısı nasıl mı ? Eminim herkes hayatında tahlil için bile olsa kan aldırmışır.emin olun ki kan aldırırken ki acıdan daha daha az acıyor.ve bunu benim gibi Acıya karşı çok duyarlı ben söylüyorum.İğne yapıldıktan sonra sedyeye uzanıyorsunuz ve yaklaşık ene bir kaç dakika sürecek olan tamamen uyuşulmanız bekleniyor.Yavaş yavaş ayaklarınızı hissetmemeye başlıyorsunuz.Tamamiyle hissetmiyorsanız operasyon başlıyor.
    Doktorum artık başladığını söyledikten bir 20 sn sonra ne oldu kestiniz mi diye sordum.Oooo çoktan kestim dedi.Yani hiç ama hiç bir şey hissetmiyorsunuz.Bu arada keyifli ve duygusal bir sohpetten 5 dk. sonra doktorum bebeği çıkartacağını söyledi ve o ses duydum. yavrum ağlıyordu.Bebeğimi temizlemek için yan tarafa alınırken ben onu izledim ve bir yandan da karnımı kapatıyorlardı.Toplamda yarım saat süren operasyondan sonra beni odama sevk ettiler.
    Odada sadece çok üşüdüm onun haricinde cin gibi kendimdeydim ve bebeğimizle ilgilendik tüm akrabalar yanımda.Yani son derece keyifliydi.Ama daha sonra geçen birkaç saat sonra hafif hafif ağrılar başladı.bu aralarda 3 saate bir ağrıkesici yapılacaktı.Onlar işe yarıyordu.En dayanılmazı susuzluktu.Saat 17:00 dan başlayan su içme yasağım  03:00 a kadar sürmüştü.Saat 03:00 da yürümem gerekiyordu.İşte bu kadar şeyin en zor kısmı o oluyor.Yürüme kısmı biraz sancılı geçiyor.Yataktan kalkmak zor,yürümek daha zor.Ama her seferinde acı biraz daha azalıyor.ikinci ün hastaneden yürüyerek çıktım.
3. gün kalkıp tuvaletimi yıkadım.1 hafta kadar külhan beyi gibi yürüdüm ama oda geçti.şimdi 37 gün oldu bomba gibiyim.
     Kısaca özendirmek gibi olmasın ama normal doğum eğerki olmuyorsa kesinlikle epidural derim ben .
Tamamen uyuyupta yavrunuzun o muhteşem ilk saniyelerini kaçırmayın.Prensesler gibi doğurun:)))
Ben hiç ama hiç pişman değilim.
     Bir sonraki yazım emziremeyen anneler için olacakkkk....

                                                   Şimdilik hoşça kalın dosça kalın ;)))))

2 yorum:

♥мұ»p»r«i»n«č»є«ss dedi ki...

Gözlerim doldu bende cok korkuyorum ıkisinden de korkuyorum ne yalan söyleyim...tercihim normal doğum elbet ama büyük konusmak istemem...yıne unutulmaz bir deneyım...bir kadın için hayatının en gzl anı bu olsa gerek...anne olmak için dünyaya geliyoruz zaten erkekler bu güzel duyguyu hiç bir zaman yaşayamayacaklar...ne kdr korksamda kendime ve vücuduma güvenıyorum...ben bu işide başarırım psikoloji simdiden var bende...güne vurursam 6 ayım kaldı ( anammmm ) :)))

escapist pudisse dedi ki...

Canım, epidural sezeryan oldun yani sen, çünkü normal doğumda da sancıları aksatmayacak şekilde belden aşağısını uyuşturarak doğum yapılabiliyormuş. Ona da başka bi epidural diyorlar ama neydi hatırlayamıyorum:) Bu arada alttaki yazını da okudum gözlerimi siliyorum şu an, yapmayın etmeyin kardeşim loğusası hamilesi var:)