Bu eşşek sıpasını bulduğumda belki daha 1 aylık bile değildi ve tekrar
hayatıma renk kattı.Anneciğimi kaybettikten sonra siyam cinsi bir kedi
almıştım.Ve gerçekten o beni hayata bağladı sanki bunun için bana
gönderilmişti.Kedi değil sanki bir köpekti.daha bebekken hayatta yerde
durmazdı.illa üzerime omzuma sığmamaya başlayınca enseme (vizon
gibi)çıkardı.mümkün değil ayakta o yanımdayken yemek yapmak bulaşık
yıkamak bacaklarımdan tırnağını geçire geçire üzerime tırmanırdı bende
baktım olmuyor bu durmuyor önü fermuarlı herhangi birşey giyer kanguru
misali bunu içime alır sadece kafadışarda herişimi yapardım.Hatta şekil
A daki gibi
ŞEKİL A
Duşa girsem kapıda bekler.gezmeye gitsem omzumda kafessiz götürürüm.Asla yemek masasına tezgaha çıkmaz.ısırmaz tırmalamaz.Acayip oyuncuydu.Çok bağlanmıştım.Ama bir yaz günü sabahın 7 sinde gelen bir telefonla yıkıldık OLİŞ 6. kattan aşağı düşmüş Babamla nasıl aşağı indiğimizi bilmiyorum üzerimizdekilerle öylece.Yanına gittiğimizde yerdeydi korkmuştu beni görünce hemen miyavlamaya başladı.ağlamaktan o an bile bitmiştim hemen veterinerini aradım açtırdık gittik yanına.Arka ayaklarından çok kötü yaralanmıştı hatırlamak bile istemiyorum.Veteriner muayne etti ve iç kanama olabilir biraz bekleyeceğiz dedi bu şekilde birşey yapamam dedi.Neolur birşey yapın kurtarın onu dedim.çok kötüydüm size anlatamam sanki belki komik ve saçma gelebilir ama annem tekrar gidiyo gibi hissettim.Onun da gidişini böyle 3 saat beklemiştim.oliş 4 saat dayanabildi Oğlum tam 4 saat çekti bende onunla birlikte hayatım karardı veteriner üzgünüm ama öldü dedi.Babam da çok kötü oldu ama ben kendimi durduramıyordum baba ben eve gidemem dedim beni babanneme götür ve olişin herşeyini toplarmısın dedim.ve 3 gün eve giremedim.Sonra tekrar bende bir buhran bunalım başladı .Takiiiii bu yeni olişimi bulana kadar.O da şekil B deki gibi
ŞEKİL B
bir gün yine babanneme gidiyorum çocuklar bir kutunun içine bakıp bakıp gülüyolar açılıyolar kapatıyolar bende telefonla konuşuyorum bunlar dikkatimi çekti .Şiittt napıyosunuz siz bakim orda diyerek yaklaştım cadoloz bir teyze edasında .Açtım kutuyu bir baktım ay daha tüyleri bile kırpık kırpık iki yavru kedi.
Hemen yukarı çıktım halamlara söyledim biz sülalece hayvan severler hemen hadi al getir yukarı dediler.HEmen çıkardım birini onlar birini ben aldım.İlk başlarda çok ısınamadım babam napacaksın bu sokak kedisini dedi.Yani seviyouz ama o eski olişle kıyaslayınca bu çirkin şapşal bişeydi.
Ama bu eşşeği yaşadıkça çok sevmeye başladık ya muzurluklarını anlatamam. Bu paşa eski oliş gibi çok dokunsal değil.Kafasına göre takılıyor beyimiz.
Yaaaa sonra ben evlenince ondan ayrılmak zorunda kaldım.Evime getiremedim.Hem babam tek kalmasın diye Hem de eşimin annesi hoşlanmıyor eve giremiyor diye:(
Ya onu okadar özlüyorum ki .....
İşten eve gelince kapıda beni karşılarkenki yere yatıp o karın açmalarını bana sürtünmelerini evde tırmalanmadık koltuk bırakmadığı anlardaki hata yaptığının bile bile tırmalarken gözümn içine bakmalarını ,Olur olmadık kızlara özel şeyleri kaçırıp ulu orta yerlere götürüp pat insanların içine atmalarını Dana kadar olamsına karşın böle artık nefes alamayacak kıvama gelene kadar üzerimde uyumasını.Ona kızdığımda sanki söylene söylene miyavlanarak odayı terk edişini ,Kış günü klima açık dışarısı buz odadan çıkıp sonrada patisiyle pat vurarak o kapıyı açmasını ve bide içeri girmeyip bizi izleyişini,söylene söylene yine kapıyı kapatışımı.Çok özledimmm Ohhhhhhh eşim cuma günü İstanbul da olacak ben de baba evinde kalacağım Olişime de doyacağım......
Ayyyyy amanınnn Nekadar uzun bir post olmuş umarım sıkmamışımdır.
Son cümlemi de babannemin bir sözüyle bitirmek istiyorum.
...................................... HAYVAN SEVMEYEN İNSAN SEVMEZ.......................................